EFT staat voor Emotionally Focused Therapy. Meestal wordt deze Engelse afkorting gebruikt omdat deze therapie ontwikkeld is in Canada. De Nederlandse benaming is ‘Emotiegerichte Therapie’.
EFT is een wetenschappelijk bewezen effectieve therapie voor stellen die vastlopen in hun relatie. De liefde heeft plaatsgemaakt voor boosheid, verdriet, eenzaamheid en daaraan verbonden negatieve emoties. EFT is onderbouwd door hechtingstheorie, een theorie die oorspronkelijk beschrijft waarom veilige hechting zo belangrijk is voor opgroeiende kinderen. De grondlegger van EFT, Sue Johnson, heeft vastgesteld dat een volwassen koppel soms in een vergelijkbaar onveilig en escalerend patroon terecht kan komen. Een EFT therapeut begeleidt cliënten bij het verkrijgen van inzicht en verandering van dit patroon, om vervolgens in openheid te bespreken wat zich op emotioneel vlak afspeelt. Want, zo leert de hechtingstheorie ons, die emoties zetten ons aan tot handelen. We gaan in de relatie aanklampen of juist afsluiten, de ander dwingen of juist in de kou laten staan, we gaan protesteren of juist aanpassen, stem verheffen of juist zwijgen. Een EFT therapeut is erin gespecialiseerd om vanuit een duidelijke structuur vragen te stellen over emoties die met de verbinding te maken hebben. Zodra de relatie in rustiger vaarwater terecht is gekomen ontstaat er ruimte voor begrip. Hierna richt de therapie zich op wat nodig is om tot een dieper contact te komen.
Over EFT is inmiddels heel veel gepubliceerd. Wilt u hier meer over lezen, dan kunt u denken aan de boeken van Sue Johnson, de grondlegger van de EFT, zoals het boek ‘Houd Me Vast’.
Hoe verloopt een EFT-therapie ?
EFT richt zich op de essentie van je relatie. En die essentie blijkt bijna altijd: verbonden willen zijn met je partner, betrokken willen zijn bij elkaar. Ruzie wordt beschouwd als een noodkreet om contact te maken. Doordat we snel naar de essentie van de relatie gaan, is EFT een doeltreffende en effectieve relatietherapie.
Een EFT therapie kent drie fasen: Er wordt gestart met de-escaleren, dat is de fase waarin het verwijderende patroon wordt stopgezet. Er wordt gekeken naar de hechtingsstijl van beide partners en wat maakt dat je reageert zoals je reageert in het patroon. De therapeut zoekt met cliënten welke gevoelens er onder die reactie zitten en helpt om die gevoelens bloot te leggen en uit te spreken. Daarmee belandt de therapie in fase twee, waarin ruimte komt om te luisteren naar wat de zoektocht oplevert. Deze gesprekken leveren een nieuwe verbondenheid op vanuit een doorleefd en oprecht gevoel. Partners gaan zichzelf en de ander beter begrijpen en ontdekken wat de werkelijke behoeften zijn van zichzelf en de ander. In fase drie worden deze nieuwe behoeften vastgelegd en kunnen nieuwe oplossingen voor oude problemen gevonden worden.