Ga naar de inhoud
Gezinstherapie gaat het over verticale relaties tussen ouders en kinderen en horizontale relaties, tussen ouders onderling en kinderen onderling.
Naast verticale en horizontale wordt er in mijn praktijk gesproken over de verschillen in relaties.
Tussen de ouders is die gelijkwaardig, tussen ouders en kinderen niet, immers kinderen zijn afhankelijk van de goede zorg van hun ouders. En laten we de relaties tussen (half-/stief-) broers en zussen niet vergeten! Soms is het beter het begrip ‘gezin’ te vervangen door ‘systeem’ omdat dat woord de lading van alle gezinsvariaties beter dekt.
In moderne gezinnen (of systemen) wordt veel onderhandeld over grenzen, posities, over verantwoordelijkheden en over zorg en veiligheid. Als in dit gesprek blokkades ontstaan is het goed een systeemtherapeut in te schakelen. Bij B-ak staat veiligheid centraal in het gesprek met alle gezinsleden of met delen van het gezin.
In de gezinstherapie gaat het over onderwerpen als goed samenwerken, over afhankelijkheid en autonomie, over grenzen, over naar elkaar omkijken, elkaar zien en begrijpen, over je uit mogen en durven spreken. Gezinstherapie is gericht op herstel van contact, een prettig evenwicht en verdieping.
